Bezoek aan Pepinster en Chaudfontaine
Eerste Minister Alexander De Croo bracht vandaag opnieuw een bezoek aan Pepinster en Chaudfontaine. Hij wou met eigen ogen zien hoe het leven zich er langzaam maar zeker hervat in de vallei van de Vesder.
14 juli werd ons land getroffen door zware overstromingen. Vooral het gebied rond de Vesder-vallei werd zwaar getroffen. Dorpen werden van de kaart geveegd, huizen stortten in. De klimaatramp kostte aan tientallen mensen het leven. Enkele dagen na de ramp ging de Eerste Minister langs om de inwoners een hart onder de riem te steken en de gevolgen van de overstromingen met eigen ogen te zien. De federale regering kwam over de brug met een lening van 1,2 miljard euro aan het Waals Gewest voor de heropbouw na de overstromingsramp.
Veerkracht, samenwerking, solidariteit
Het water bracht vernieling, verlies en verdriet, maar de veerkracht, de samenwerking en de solidariteit onder de mensen bleef overeind. De Eerste Minister ging gisteren langs om in alle rust met slachtoffers van de overstromingen te spreken.
Zo ging hij langs bij Florence, een apothekeres uit Chaudfontaine, die haar werk in haar apotheek heeft hervat, nadat ze lange tijd haar medicijnen aan huis moest bezorgen en in een container moest wonen. De directeur van Château des Therme in Chaudfontaines vertelde trots hoe hij na de immense schade anderhalve maand geleden de deuren weer kon openen. Ijsjesverkopers Junior en Violette van Maison Pirnay gaan er met het mooie weer opnieuw tegenaan.
De Eerste Minister ging ook langs bij de chocoladefabriek van Galler. De fabriek zag door de zware overstromingen van vorige zomer haar ateliers in Vaux-sous-Chèvremont nabij Chaudfontaine volledig vernield, maar nu hebben ze feestelijk opnieuw hun ateliers geopend.
Alexander De Croo, Eerste Minister: “Ik zag hoe mensen weer een dak boven hun hoofd hebben en winkels heropenen. Ook zal het nooit meer zijn zoals vroeger, het leven komt beetje bij beetje terug op gang. Mensen hebben hun glimlach teruggevonden. Alle sporen en littekens van vorig jaar, zijn niet weg. Sommige littekens zullen wellicht nooit meer verdwijnen. Maar je ziet wel de bergen werk die verzet zijn. Mensen hebben hersteld en heropgebouwd – of ze zijn nog volop bezig. De verhalen van over de moeilijke momenten en moedeloosheid, maar ook en vooral van de positieve energie en de solidariteit van zovelen kleven aan mijn huid. Ook al blijft er nog veel werk, de inzet van iedereen is hartverwarmend. Het is voor mij een toonbeeld van tot wat mensen in staat zijn als ze hun hart openen voor mekaar en de handen in mekaar slaan. Solidariteit kent geen taal noch grenzen.”
